သုိ႔.......မွ၊ (စာကေလးမ)

ငါတို႔ ႏွစ္ဦး ရင္ခုန္ခံစားသမွ်
တည္ၿငိမ္ရင္႔က်က္ စြာခ်စ္ၾကမယ္ေနာ္လုိ႔
တဖြဖြေၿပာခဲ့တာလဲ..........နင္

Boiler လိုဆူပြက္ ေရဆူမွတ္
၁၀၀ ဒီဂရီ ေက်ာ္ေအာင္ Stable မၿဖစ္တာလဲ….......နင္

ဆန္စပါးက်ဲပက္ ပ်ဴငွာစြက္ၿပီး လာပါ နင္ရယ္ စာသူငယ္ကို
တယုတယၾကင္နာ ဖိတ္ေခၚေကႊၽးေမြးတာလဲ.......…နင္
အစာစားဆဲ စိတ္ကူး၀င္ေႏွာက္ ေၿခာက္လွန့္ႏွင္ထုတ္
ေ၀းရာေၿပးခြါ ေစတာလဲ…........နင္

နာက်င္ထြက္ေၿပး စာသူငယ္အေ၀းေရာက္မွ
ငိုေၾကြးေသာက ပူေဆြးရတာလဲ…နင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
ငါ႔သေဘာပဲဆိုတာထက္ နင့္နားလည္မွူကိုသာ ငါလုိအပ္ေနမွန္း
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
ငါ့ေၾကာင့္ၿဖစ္ရတဲ့ နင့္စိတ္ေသာကေတြကို ေလ်ာ့ပါးသက္သာေစခ်င္တဲ့စိတ္ပဲ ငါ့မွာရွိတယ္
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
နင္မပါတဲ့လမ္း ငါဘယ္တုန္းကမွ အေဖာ္မဲ႔ အထီးက်န္စြာ မေလ်ာက္လွန္းခ်င္မွန္း
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
ငါကနင့္ရဲ့တစ္ဦးတည္းေသာ ထာ၀ရပိုင္ရွင္ျဖစ္ေသာ တန္းခုိး အစြမ္းတုိ႔ရွိတယ္ဆုိတာ
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
ငါ႔အသိစိတ္မသိစိတ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔အမ်ွ  နင့္အေၾကာင္းေတြး မိတုိင္း လြမ္းရ တမ္းတရျခင္းေတြကို
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
ၿငင္းခုန္မွုလြန္ကဲရတဲ့ ၿပင္းထန္တဲ့စြပ္စြဲမွူေတြ နဲ႔ နင္႔ကို ငါအရမ္းမုန္းတတ္သြားမယ္ဆုိတာ
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
နင္ရဲ ့ႏွစ္သက္မက္ေမာစရာအၿပံဳးနဲ ့ စြဲမက္စရာအသံေတြကိုပဲ အျမဲ ငါတမ္းတေနမွန္းသာ
နင္သိခဲ့ရင္။

နင္တကယ္လို ့သာ…
ငါဟာ မေၿပာင္းလဲနိုင္မဲ့ နင့္ဆီကခုိင္မာတဲ႔ ခ်စ္ရျခင္းေတြကို အၿမဲလိုခ်င္တမ္းတေနတတ္မွန္း
နင္သိခဲ့ရင္

ငါ့အသက္ေတြနဲ႔ရွင္သန္တဲ႔ ရာဇာ၀င္တုိင္းမွာ နင္႔အခ်စ္နဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ငါေသပေစေတာ့…
နင္႔ေရွ႔ေမွာက္ ခစားခ်ိန္ င့ါရင္ကိုဓါးနဲ့ခြဲၿပီးသာ
ေသြးသန္တို႔ စုိရြဲ ရဲေတာက္ေနတဲ႔ တဒုတ္ဒုတ္ ခုန္ေနတဲ႔ ငါ႔ႏုလုံးသား အရွင္လတ္လတ္ကို
နင္ၿမင္ေအာင္ၿပလိုက္ခ်င္သားပဲ........ ခ်စ္သူေရ။
(ရင္ခြဲတဲ့အခါ ထြက္လာမဲ့ေသြးေတြကိုေတာ့ ငါေၾကာက္ဒလယ္ကြ)။

ခ်စ္ျခင္းျဖင္႔ ေနွာင္ဖြဲ႔အပ္ေသာ ဒီကဗ်ာသည္
ခ်ာတူးလန္ စာကေလးမ တုိ႔၏။
မွတ္ခ်က္ ေကာ္ပီလည္း မေပးပါ။
(ကိုယ္ပိုင္စကားလံုးမ်ားသာၿဖစ္သည္)